السلام علی الحسین(ع)


سلام و درود خدا بر تمام عاشقان حسین

چند روزی ست که از سفر نورانی و رویایی کربلا بازگشته ام در این سفر به کرات شاهد توجهات ویژۀ اهل بیت

بودم گرچه من رسم عاشقی را خوب بلد نیستم و افسوس می خورم چرا بیشتر استفاده نکردم خیلی کم

گذاشتم،با این وجود حسین با تمام آقایی اش میهمان نوازی می کند.

از آنجایی که فضای وبلاگ و نوشته ها و وبلاگ دوستان و نوشته هایشان را دوست دارم از خدا طلب توفیق کردم

که مجددا به نوشتن ادامه دهم و بیش از پیش در نشر و اشاعه فرهنگ مهدویت گام بر دارم و اولین پست بعد از

این مدت را با سلام بر حسین (ع) و یاران بی مثالش شروع می نمایم.


«السلام علی الحسین(ع) و علی علی بن الحسین(ع) و علی اولاد الحسین (ع) و علی اصحاب الحسین(ع)»



حسرت و خلوت نشینی


 می خواستم که در تو شکوفا شوم،نشد      در باغ عشق، همدم گل ها شوم نشد

 می خواستم چو واژه به قاموس عاشقی             با یک نگاهِ مهرِ تو معنا شوم نشد

 می خواستم به سانِ نسیم سحرگهی             در کوچه باغ زلف تو پیدا شوم نشد

 می خواستم به ساحل آرام یاد                      همپای موج،غرق تماشا شوم نشد

 می خواستم چو قامت خورشید صبحگاه              گرم از فروغ آن رخ زیبا شوم نشد

  می خواستم ز حال تو ای نو بهار عشق           در کوچه سار خاطره جویا شوم نشد

 می خواستم دو چشم اهورایی تو را                     آیینه دار غمزه و ایما شوم نشد

  می خواستم به مسجد چشمان ناز تو                   صائم شوم،زلال تمنا شوم نشد



آقای خوبی ها!این روزها مرا دریاب

در غربت دنیا غریب گشته ام


الم یعلم بانّ الله یری




خداوند به موسی بن عمران (ع) وحی فرمود: « ای موسی! اگر ببینی آن کسانی را که نماز می خوانند در تاریکی

شب و خود را به من نزدیک می نمایند به حدی که گویی مرا می بینند و با من خطاب و تکلم می کنند و من به

آنها جلال و عزت می دهم.

ای پسر عمران! از خوف من اشک از چشمانت بریز و قلب و بدن خود را خاضع و خاشع بدار و در تاریکی شب مرا

بخوان اگر این چنین کنی مرا نزدیک و اجابت کننده ای خواهی یافت.

ای پسر عمران! دروغ می گوید هر که ادعای دوستی با من کند و چون شب فرا رسد به خواب رود و از من اعراض

نماید ( و یاد من نکند و از عبادت من غافل شود.)

ما در دو جهان غیر خدا یار نداریم
جز یاد خدا هیچ دگر کار نداریم


ما مست صبوحیم ز میخانه ی توحید
حاجت به می و خانه ی خمار نداریم

گر یار وفادار نداریم ولیکن
ما یار به جز حضرت غفار نداریم

زنان در دوران ظهور

زنان در حکومت قائم چه می کنند؟چه کسانی هستند؟ چند نفرند؟از

کجا می آیند و چه مسولیتی بر عهده دارند؟


بر اساس برخی از روایات، حضور و نقش این زنان از نظر زمان و موقعیت،چهار گونه است:

الف)حضور پنجاه زن در بین یاران امام؛

اولین گروه از زنانی که به محضر امام زمان می شتابند،آن هایند که در آن ایام می زیسته اندو همانند دیگر یاران

امام به هنگام ظهور،در حرم امن الهی به خدمت امام می رسند.در اینباره دو روایت وجود دارد:

روایت اول: ام سلمه ضمن حدیثی دربارۀ علایم ظهور،از پیامبر روایت کرده است که فرمود:در آن هنگام پناهنده

ای به حرم امن الهی پناه می آورد و مردم همانند کبوترانی که از چهار سمت به یک سو هجوم می برند،به سوی

او جمع می شوند تا این که در نزد آن حضرت سیصد و چهارده نفر گرد می آیند که برخی از آنان زن می باشند که

بر هر جبار وجبار زاده ای پیروز می شود.

روایت دوم: جابربن یزید جعفی،ضمن حدیث مفصلی از امام باقر(ع)در بیان برخی نشانه های ظهور نقل کرده

که: به خدا سوگند،سیصد و سیزده نفر می آِیند که پنجاه نفر از این عده زن هستند که بدون هیچ قرار قبلی در

مکه کنار یکدیگر جمع خواهند شد.این است معنای آیۀ شریف :« هر جا باشید خداوند همه شما را حاضر می کند

زیرا او بر هر کاری تواناست.»

ب) زنان آسمانی ؛

دسته دوم چهارصد بانوی برگزیده هستند که خداوند برای حکومت جهانی حضرت ولی عصر(ع) در آسمان ذخیره

کرده است و با ظهور آن حضرت به همراه حضرت عیسی (ع) به زمین می آیند.ابوهریره از پیامبر (ص) روایت کرده

که : عیسی بن مریم (ع) به همراه هشتصد مرد و چهارصد زن از بهترین و شایسته ترین افراد روی زمین فرو

خواهد آمد

ج) رجعت زنان ؛

سومین گروه از یاران بقیة الله زنانی هستند که خداوند به برکت ظهور امام زمان آن ها را زنده خواهد کرد و بار

دیگر به دنیا رجعت خواهند نمود این گروه دو دسته اند: برخی با نام و نشان از زنده شدن شان خبر داده شده و

برخی دیگر فقط از آمدنشان سخن به میان آمده است در منابع معتبر اسلامی نام سیزده _13_ زن یاد می شود

که به هنگام ظهور قائم آل محمد (ص) زنده خواهند شد و در لشکر امام زمان به مداوای مجروحان جنگی و

سرپرستی بیماران خواهند پرداخت.از مفضل بن عمر نقل کرده اند1 که امام صادق (ع) فرمود:همراه قائم آل محمد

(ص) سیزده زن خواهند بود.گفتم آن ها را برای چه کاری می خواهد؟فرمود: به مداوای مجروحان

پرداخته،سرپرستی بیماران را بر عهده خواهند گرفت.عرض کردم :نام آن ها را بفرمایید.فرمود: قنواء دختر رشید

هجری،ام ایمن،حبابه والبیه ( در این وبلاگ قبلا پستی به این بانوی بزرگوار اختصاص داده شده است) سمیه

(مادر عمار یاسر) زبیده، ام خالد احمسیه،ام سعید حنفیه،صیانه ماشطه، ام خالد جهنیّه.

این گروه سیزده نفری رجعت خواهند کرد

در این روایت از امام صادق (ع) از آن سیزده نفر فقط نام نه نفر را یاد می کند در کتاب خصایص فاطمیه به نام

نسبیه دختر کعبه مازینه و در کتاب منتخب البصائر به نام وتیره و احبشیه اشاره شده است.

د) بانوان منتظر ؛

چهارمین گروه از یاوران امام زمان (ع) بانوان پرهیزگاری هستند که پیش از ظهور حضرت بقیة الله رحلت کرده اند به

ایشان گفته می شود: امام تو ظاهر گشته است اگر مایلی می توانی حضور داشته باشی آنان نیز به اراده

پروردگار زنده خواهند شد.

نکته مهم:

رجعت زنان مربوط به گروه خاصی نیست و هر بانویی خود را با خواسته ها و شرایط زندگی در حکومت

مهدی تطبیق دهد ممکن است در آینده از رحمت خداوندی بهره مند گردد.یکی از شرایط آن خواندن

«دعای عهد» است که در فرد نوعی آمادگی برای پذیرش حکومت آخرین ذخیره الهی ایجاد می کند.